-
1 гыйбадәт кылучы
богомо́л, богомо́лка; моле́льщик, моле́льщица -
2 гыйбадәт
сущ.; рел.1) богомо́лье; моли́тва; моле́бен, моле́ниекөнен-төнен гыйбадәттә үткәрү — день и ночь проводи́ть в моли́твах, день и ночь моли́ться
2) поклоне́ние, почита́ние, культ; богомо́льеизгеләр каберенә гыйбадәткә бару — ходи́ть к погребе́ниям святы́х на богомо́лье
•- гыйбадәт киеме
- гыйбадәт кылу
- гыйбадәт кылучы -
3 паломник
мпаломник, хаҗи ("изге" урыннарга барып гыйбадәт кылучы, зиярәт кылучы) -
4 богомолец
м; уст. -
5 богомолка
ж; уст.
См. также в других словарях:
габид — иск. кит. Гыйбадәт кылучы. Баш иеп яшәүче, буйсынучы, кол … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
